17․10-20․10․2019 մենք գնացինք Արտես։ Մենք երկար ճանապարհ անցանք, մինչև կհասնեինք Արատես։ Ճանպարհին մի քանի տեղ կանառներ ունեցանք՝ Հայրավանքում, Օրբելյանների քարավանատանը և վեջապես հասանք Արատես, որտեղ տեղավորվեցինք սենյակներում և նստելով խարույկի շուրջը՝ երգեցինք, և մի քանի հոգի սկսեցին կիթառ նվագել։ Ես նվագեցի և երգեցի Հ․ Թումանյանի «Ա՜խ ինչ լավ է» երգը, որը տեղադված է ընկեր Կարինեի ֆեյսբուքյան էջում։
Հաջորդ օրը մենք հաղթահարեցինք Սմբատաբերդի բարձունքը 1,5 ժամում։ Ասում են, թե այս բերդը կառուցել է Սյունյաց Սմբատ իշխանը։ Դրա համար էլ տեղի բնակիչների կողմից ստացել է Սմբատի բերդ անունը։ Ճանապարհը թեև դժվարին էր, արևն էլ շատ պայծառ էր, բայց ընթացքը շատ հետաքրքիր էր։
Ճանապարհին մենք ալոճ, մասուր և բարբարիս հավաքեցինք։ Ես առաջին անգամ էի փորձում բարբարիս․ այն ինձ շատ դուր եկավ։
Երեկոյան, երբ մենք հավաքվեցինք խարույկի մոտ՝ խորոված ուտելու, մեզ ասացին, որ մեր տան մոտակայքում արջ է հատնվել։ Մեծերը արջին բռնեցին, իսկ մենք, ճամփոդությունից հոգնած, տեղավորվեցինք քնելու։
Վերջին օրը մենք հավաքեցինք իրերը և ճանապարհ ընկանք։ Այցելեցինք Զորաց եկեղեցի, եղանք Արատեսի վանքի ավերակներում և շարունակեցինք ճանապարհը դեպի դպրոց։
Արատես: Один комментарий