Ես իմ ընկերուհի Մելանյայի հետ գնացել էի Արատես։ Հուլիսի քսանին, ժամը ութին մենք շարժվեցինք Մայր դպրոցի մոտից։
Ճանապարհը երկար էր, բայց լի էր կանգառներով։ Առաջին կանգառը եղավ Հայրավանքում։ Հայրավանքը հրաշալի տեղ է, իսկ Սևանը դրա ներքևում ավելի էր գեղեցկացնում տեսարանը։
Մյուս կանգառը Կոթա եկեղեցու մոտ էր։ Այնտեղից մենք գեղեցիկ և հոտավետ ծաղիկներ քաղեցինք և նվիրեցինք մեր նոր դասավանդողներին։
Իմ կարծիքով Սմբատաբերդը նույնպես շատ լավ կանգառ էր, բայց այնտեղ բարձրանալ ոչ բոլորը կկարողանային😄։
Երբ մենք հասանք Արատեսի դպրական կենտրոն, մենք ճաշեցինք և գնացինք մեր սենյակ՝ հանգստանալու։ Երեկոյան մենք որոշեցինք խարույկ վառել։ Արդեն գիշեր էր և ցուրտ էր, այդ պատճառով մենք հավաքվեցինք խարույկի մոտ։ Երգելով և խաղեր խաղալով՝ ավարտվեց այդ օրը։
Երկրորդ օրը մենք գնացինք հաղթահարելու մի ուրիշ բարձունք՝ Սևաժայռը։ Այն ավելի բարձր էր Սմբատաբերդի բարձունքից և ամբողջ ճանապարհը լցված էր խոտերով։ Մենք որոշեցինք բարձրանալ միայն մինչև ջրվեժը։
Մի քիչ հանգստից հետո գնացինք Գողթանիկ գետ՝ լողալու։ Վերևի ջրվեժը սկսեց ուժեղանալ և մենք արդեն չէինք կարողանում այդտեղից դուրս գալ, բայց այդ ամենը արդեն անցյալում է։
Այդ գիշեր մենք նույնպես խարույկ վառեցինք և խաղեր խաղացինք։
Երրորդ օրը մարզանք արեցինք, ազգային խաղերից մի քանիսը խաղացինք և գնացինք բալ հավաքելու։ Բալերը բարձրացրեցինք մինչև խոհանոց,որտեղ դասավանդողները կոմպոտ պատրաստեցին և դրեցին մառանում, որ ձմռանը խմենք։
Օգնեցինք ընկեր Գոհարին դեղաբույսերը տեղադրել հատուկ տուփերի մեջ։ Կավի վրա գրեցինք մեր տառերը (թռչնագրով)։
Այնուհետև հավաքեցինք իրերը և շարժվեցինք դեպի Երևան🥰։
Արատես: Один комментарий